“Je bent nooit te oud om te leren”

Toen Mariska opnieuw de schoolbanken inging, keek ze eerlijk gezegd best op tegen het leren. “Ik was zó lang uit het ritme,” vertelt ze. “Een cursus had ik wel eens gedaan, maar een echte opleiding? Dat was jaren geleden.” Toch trok ze de stoute schoenen aan en maakte ze de overstap van verzorgende IG naar verpleegkundige.

Mariska begon haar loopbaan in 1996 als verzorgende IG in de ouderenzorg. Daar werd haar interesse in de ouderenpsychiatrie al gewekt. “Ik wilde altijd begrijpen: waarom vertoont iemand bepaald gedrag? Wat zit eronder?”

Toch bleef de overstap naar de psychiatrie uit door gezin, werk en het leven dat doorgaat. Tot een oud-collega haar wees op een vacature bij de Tilburgse kliniek Senioren. “Ik voelde meteen: hier moet ik zijn.” Via haar manager werd ze vervolgens gestimuleerd om door te leren – en zo begon ze aan de deeltijdopleiding mbo-verpleegkunde.

Leren leren

De start was pittig. “Alles was digitaal. Ik ben gewend met boeken te werken,” vertelt ze lachend. “Ik moest echt opnieuw leren leren.” Maar al snel merkte ze dat de oude kennis terugkwam én dat de opleiding haar hielp om verbanden te leggen. “En vooral in de praktijk leer je ongelooflijk veel.”

Tijdens haar opleiding liep ze onder andere stage bij de Kliniek Senioren en de Crisisafdeling Jeugd. Daar vond ze haar plek – en uiteindelijk ook haar vaste baan. “Jongeren komen binnen op hun meest kwetsbaar. Dat je hun vertrouwen mag winnen en ze stap voor stap mag begeleiden… dát is het mooiste wat er is.”

Het verschil maken door er te zijn

“Als verpleegkundige kun je écht het verschil maken, juist doordat je zo dicht op de dagelijkse praktijk zit,” vertelt Mariska. Zo ontmoette ze een meisje dat worstelde met hoge verwachtingen vanuit huis. “Ze was zichzelf totaal kwijt. In een gesprek kon ze voor het eerst woorden geven aan haar gevoel. Later schreef ze me een lief briefje omdat ze zich zo gehoord voelde. Dat zijn de momenten waarvoor ik dit werk doe.”

Maar ook de moeilijke momenten horen erbij. “Soms zit iemand in een psychose en ziet die jou als bedreiging. Dat is heftig, maar je leert ermee omgaan. Het team ondersteunt elkaar enorm. Je staat er nooit alleen voor.”

Een warm team en ruimte om te groeien

Wat Mariska het meest waardeerde tijdens haar opleiding bij GGz Breburg? “Dat ik meteen als volwaardig collega werd gezien, ook al was ik leerling. Het team dacht mee, gaf eerlijke feedback en gaf me het vertrouwen dat ik nodig had. Je mág fouten maken, daar leer je van.”

Voor haar kwaliteitsopdracht ontwikkelde ze een spel over cultuursensitieve zorg – een thema waar ze zich sterk voor maakt. “We hebben zoveel verschillende culturen op de afdeling, maar we praten er vaak niet genoeg over. Door betere vragen te stellen leer je iemand écht kennen.” Voor dit initiatief werd ze genomineerd én won ze de CSG Borgprijs*. “Daar ben ik ontzettend trots op!”

Werk, gezin en balans

Mariska werkt nu 24 uur per week op de Crisisafdeling Jeugd. “Dat is voor mij precies goed. Zo kan ik flexibel invallen én houd ik tijd voor mijn gezin. Ik zit hier op echt mijn plek. Het werk is soms pittig, maar zó waardevol. Ik leer nog steeds elke dag bij.”

Heeft Mariska nog advies voor toekomstige deeltijdstudenten? “Jazeker! Je bent nooit te oud om te leren. Echt niet. Als ik het kan, kan iedereen het. En wees niet bang om hulp te vragen – er is altijd iemand bij wie je terecht kunt.”

*Over de CSG Borgprijs

De CSG Borgprijs wordt, in samenwerking met Curio, uitgereikt aan zorgstudenten die uitblinken in vakmanschap, reflectie en het verbinden van theorie met praktijk.

Iets voor jou?

Wil jij je ontwikkelen tot verpleegkundige niveau 4 in een warme en betekenisvolle omgeving? Bij GGz Breburg combineer je leren en werken in de psychiatrie. Je krijgt leerplekken aangeboden in verschillende leerjaren én werkt op diverse leerwerkplaatsen, zodat je de psychiatrie in al haar facetten leert kennen.