Referaat 1: Een psychiaterperspectief op ziekte-inzicht door Yoni Sadaune werkzaam als AIOS bij GGz Breburg Eindreferaat.
Een gebrekkig ziekte-inzicht wordt als een opvallend en veelvoorkomend kenmerk bij psychotische stoornissen genoemd, maar het begrip is allesbehalve eenduidig. Binnen de psychiatrie wordt het veelal begrepen als het vermogen van patiënten om problemen in hun functioneren te onderkennen, die problemen toe te schrijven aan (psychotische) symptomen en te erkennen dat deze symptomen behandeld moeten worden, bij voorkeur met antipsychotica. Uit wetenschappelijk onderzoek komt ziekte-inzicht naar voren als een belangrijke factor voor therapeutische adherentie en worden er associaties gevonden met behandeluitkomsten zoals ernst van de symptomen, effect van psychotherapie, aantal (gedwongen)opnames en niveau van functioneren. Daarmee lijkt ziekte-inzicht zowel in theoretische beschouwingen als in de klinische praktijk een centraal thema.
Tegelijk is er kritiek om dit begrip op deze manier te hanteren in de klinische praktijk. Het kan de gelijkwaardigheid tussen patiënt en arts ondergraven, en daarmee ook de therapeutische relatie zelf. Het ondermijnt een herstelgerichte benadering van zorg. De aanname is hierbij dat de visie van psychiaters die werken met psychotische patiënten nauw aanleunt bij hoe ziekte-inzicht beschreven wordt in de literatuur. Er is echter weinig bekend hoe psychiaters het begrip ziekte-inzicht daadwerkelijk in hun dagelijkse praktijk conceptualiseren en benaderen. Om dit perspectief te verkennen, voerde Yoni Sadaune een kleinschalig kwalitatief onderzoek uit onder FACT-psychiaters. Via semigestructureerde interviews onderzocht hij hoe zij ziekte-inzicht definiëren, welke betekenis zij eraan hechten, en welke rol het speelt in de omgang met hun patiënten. De interviews werden geanalyseerd met thematische analyse, waarbij verschillende terugkerende patronen en accenten naar voren kwamen.
Dit referaat bestaat uit twee delen. In het eerste deel bespreekt Yoni de uiteenlopende conceptualisaties van ziekte-inzicht in de literatuur, en hoe deze zich verhouden tot thema’s als stigma, autonomie en de behandelrelatie. In het tweede deel presenteert hij de inzichten uit het kwalitatieve onderzoek, met nadruk op de nuances en spanningsvelden die psychiaters ervaren in de praktijk.
Referaat 2: Samen beslissen 2.0. Door Ying Maerten werkzaam als AIOS bij GGz Breburg. Eindreferaat
Besluitvorming is inherent aan elk behandeltraject, en dus ook van toepassing in de psychiatrie. Samen beslissen is naar verwachting ook voor jongeren van meerwaarde. Of hier sprake van is en in welke mate dit toegepast wordt in de jeugdpsychiatrie is weinig onderzocht. Het eerste gedeelte van dit onderzoek werd eerder al door collega R. Raes gepresenteerd. Hij heeft al in grote mate de literatuurstudie, de uitkomstmaten, de eerste studieresultaten en een voorzichtige conclusie besproken. Dit referaat bevat bijkomende onderzoeksresultaten, conclusies van alle resultaten en terugkoppeling van de conclusies van de gehouden focusgroep. Tijdens dit Literatuur/kwalitatief observationeel onderzoek is er gekeken in welke mate Samen Beslissen methodisch wordt toegepast bij jongeren. Hoe ervaren jongeren de wijze (kwaliteit) van de besluitvorming? Komt dit overeen met de perceptie van behandelaars? Welke factoren zouden kunnen meespelen in eventuele verschillen?
Referaat 3: “Samen ADHD: Een exploratief kwalitatief onderzoek naar het perspectief en mogelijke behoefte van volwassen kinderen van senioren met ADHD” door Didi van Kleef werkzaam als AIOS bij GGz Breburg. Eindreferaat.
Binnen de ouderenpopulatie (leeftijd >60 jaar) bevindt zich een substantiële (en groeiende) groep ADHD-cliënten die levenslang een lagere kwaliteit van leven en significant disfunctioneren op meerdere levensgebieden ervaart. Deze negatieve gevolgen blijven niet beperkt tot desbetreffende ADHD- cliënten, maar kunnen ook zorgen voor een grote belasting voor diens naastbetrokkenen en mogelijk ontwikkeling van problemen binnen de ouder-kindrelatie. Er blijkt tot nu toe echter nauwelijks wetenschappelijk onderzoek beschikbaar naar de ervaring en behoeften van volwassen kinderen van oudere cliënten met ADHD. Het doel van dit exploratieve kwalitatieve onderzoek is meer duidelijkheid verschaffen betreft dit onderbelichte aspect, namelijk het verkennen van de ervaring en behoeften van volwassen kinderen van oudere cliënten bij wie onlangs op latere leeftijd ADHD is gediagnostiseerd.
Het programma
17.55 uur Opening door voorzitter
18.00 -20.00 uur Referaten
20.05 uur Afsluiting door voorzitter
Accreditatie
Voor de referaten is accreditatie aangevraagd bij de NVvP, NvP, FGzPt, het Register Verpleegkundig Specialisten, V&VN (SPV) en SRVB voor vaktherapeuten.
Organisatie Commissie
Dhr. R van Dijk, A-opleider/psychiater
Mw. A. van den Broek, P-opleider/klinisch psycholoog
Mw. C. Oonincx, Opleider GGZ VS /verpleegkundig specialist
Mw. K. van Loon, beleidsmedewerker
Mw. W. Verhagen, coördinator Training en Ontwikkeling
Doelgroepen
Psychiaters (i.o.), psychologen (i.o.), verpleegkundig specialisten (i.o.), vak therapeuten
Uiteraard zijn ook andere geïnteresseerden welkom.
Locatie
Online
Kosten en inschrijving
Deelname is voor iedereen gratis.
Aanmelden en registratie accreditatiepunten:
Medewerkers van GGz Breburg
Graag aanmelden via Leerplein GGz Breburg.
Klik op inschrijven en meld je aan!
Externe deelnemers
Graag online aanmelden.
Voor informatie: Wendy Verhagen, bereikbaar op maandag en dinsdag
Breburgacademieggz@ggzbreburg.nl